Od Night Mere cd. Luny

Nagle coś mnie olśniło. Ona mnie po prostu nie chce. Stwierdziłam, że do niej pójdę. I ją przeproszę. 

***

Zastałam ją w domu.

- Halo...?

- Wejdź - warknęła.

- Chciałam przyjść, żeby usunąć się z twojego życia - zaskoczyłam ją.

- Ale... Ja...

- Zapewne wyszło na to, że jestem natarczywa. I wtrącam się w nie swoje sprawy. Dlatego chciałabym się ulotnić. Przepraszam. - Wyszłam. I znienawidziłam cały świat.

***

- No KTO TAM?! - Wrzasnęłam w stronę drzwi, do których ktoś non-stop się dobierał. 

- CZEGO?! - Wreszcie postać weszła. 

- Luna, czego ty ode mnie chcesz?! - Krzyknęłam na nią. 

- Dlatego odeszłaś, bo wyczytałaś to w mojej głowie! - Krzyknęła.

- Mówiłam już, że nie czytam w twojej głowie! - Wrzasnęłam w odpowiedzi. Luna wyszła. 

" I dobrze - powiedziałam do siebie w myślach."

Czułam się samotna. Tak naprawdę, masakrycznie samotna. Pierwszy raz w życiu.